Waarom deze blog?

Welkom bij Praktijk Sakura,

Het is moeilijk onder woorden te brengen hoe dankbaar ik ben voor het feit dat ik mij een mama mag noemen. De transformatie naar het moederschap is de meest magische reis die ik ooit gemaakt heb en het wordt iedere dag beter. Vandaag voel ik mij sterker dan ooit in het moederschap en kan ik meestal genieten van de uitdagingen die iedere dag op mijn pad komen. Dat is ooit anders geweest. Jaren heb ik afgeteld naar het moment dat ik mama kon worden. Zwanger zijn was ondanks de gekende kwaaltjes ZALIG en ik kon niet wachten om dat babylijfje in mijn armen te houden. Sparkle in mijn ogen en met een hart dat overliep van liefde voor mijn eerstgeborene. En dan begint je leven als moeder. Onzekerheden, angst, tranen, vermoeidheid maar ook veel vreugde, liefde en kracht. De eerste weken…dat  is me wat. Deze periode wordt ook wel het postpartum of het 4de trimester genoemd. Wanneer je dit opzoekt, vind je bijna uitsluitend links naar postpartumdepressie?!? Hoe demotiverend is dat? Mijn vroedvrouw-en moederhart bloedt. Dit kan niet de bedoeling zijn. Hier wil ik iets kunnen betekenen. Uren leesplezier, opzoekwerk en observatiemomenten later merk ik dat het zo gemakkelijk niet is. Onze maatschappij is hier niet altijd even helpend alsook de druk die we onszelf opleggen dat alles perfect moet zijn. We zijn vaak vooral bezig met wat anderen van ons vinden. Het is een innerlijk conflict. We willen én een goede moeder én een leuke partner én een te gekke vriendin zijn én een boeiende carrière én een instagram-proof huis én …

Uitdagende opdracht die transitie naar het moederschap. Het is voor een stuk afscheid nemen van de persoon die je was naar een nieuwe ik. Een mama. Het zorgen voor je bundeltje geluk dat volledig afhankelijk is, kost toewijding en het maakt dat je open staat voor emoties die je nog nooit zo intens ervaren hebt. Het minste dat hierover gezegd kan worden is dat je je kwetsbaar en onzeker voelt nét omdat je dit zo goed of zelfs perfect wilt doen. Vaak ben je al ver voor je zwangerschap bezig met gezonde leefgewoontes, foliumzuur, yoga, boeken lezen …om je voor te bereiden op je rol als moeder. Omdat je dit vooral niet verkeerd wilt doen. Stel je voor dat je dit verpest? Hell no, geen optie! Voel je de druk al? Voel je al hoe graag je controle hebt over heel dit magische gebeuren. Hoe graag je de touwtjes in handen houdt. Je bereidt je voor en vaak heb je in je hoofd het hele scenario al uitgeschreven. Gewapend met een geboorteplan, een mombag vol zorgvuldig uitgekozen kleertjes en het telefoonnummer van de drukker want de wereld moet zo snel mogelijk weten dat jullie wonder geboren is. Je verwacht de hoofdrol te spelen in dit hele verhaal en zo hoort het ook. Jammer genoeg is de realiteit vaak anders. Zeker wanneer angst het overneemt van vertrouwen. Weg innerlijk kompas, weg scenario, weg kracht. Hoe vaak zeggen we ja tegen een ander en hierdoor nee tegen onszelf. Hoe vaak voelen we iets anders dan wat we uiteindelijk doen of zeggen. Waarom is het zo moeilijk om als vrouw de regie in eigen handen te houden? Waarom hebben zoveel vrouwen het gevoel van falen wanneer ze mama worden? Waarom kan een geboorte uiteindelijk zo een trauma worden? Waarom wordt het postpartum bijna automatisch gelinkt aan iets zwaar en negatief waarvan je liefst zo snel mogelijk af bent. Dit is niet zoals het bedoeld is. Integendeel. Het postpartum hoort bij de zwangerschap, net zoals de baarmoeder bij de vrouw hoort. Het is een waardevolle periode waarin niet alleen een baby geboren wordt maar ook een moeder, een vader, broer, zus. Laten we het postpartum in ere herstellen. Laten we terug een positieve klank geven aan deze periode. Laten we samen zorgen voor elkaar, hier, nu, als we oud zijn maar vooral als we pas ouders zijn geworden. “It takes a village to rise a child”. Laten we samen die village zijn. Laten we voorleven aan onze kinderen, zodat zij later mannen en vrouwen kunnen zijn die vanuit hun innerlijke kracht het ouderschap aangaan. Elkaar helpend en steunend zodat niemand zich nog eenzaam moet voelen in die eerste intense en kwetsbare periode. Daarom deel ik met liefde deze blog. Het is een ode aan het postpartum, aan alle lieve mama’s, papa’s, broers en zussen die ook geboren worden. Net als hun baby. Zodat ze samen kunnen genieten, koesteren en elkaar leren kennen. Zodat ze vol vertrouwen kunnen starten aan het ouderschap. Ik neem jullie mee in deze intense periode zodat jullie vol pracht kunnen genieten van postpartumkracht.

Liefs,

Silke